سلام
سلامخوبي گلمدلم براي همه پيوندهاي وبلاگم تنگ شده بود گفتم بيام حالتونو بپرسماميدوارم هميشه خوشحال و شاد باشيد ارزوي من براي شما سلامتي و موفقيته خوش باشيد در کنار همدوستدار هميشگي شما سميرايک شعر
زيباترين قول تو اين استکه هرگز بازنخواهي آمد.زاده قول تو هستمدر غبار.
پس مي دانمکه رنج در خانه استدر انتهاي پله ها خانه دارد
تنها انزواي من استکه در باران مرا شکر مي کندکه تا صبح فردا زنده هستم
چراتمام هفته را با پاروي شکستهدر خانه ماندمخانه کوچک بوددر خلوتي خانهاز ميان همه عادتهاو سوگندهافقط تو را صدا کردم.
از احمد رضا احمدي
زيباترين قول تو اين استکه هرگز بازنخواهي آمد.
